Nieczęsto wystawa indywidualna w Galerii Satyrykon układa się dodatkowo w pewną wymyśloną przez artystę historię. A tak jest w przypadku Pawła Stańczyka. Historia to doskonale wszystkim znana. Od młodości do starości, wschodu do zachodu jak też Zachodu do Wschodu, od wiosny do jesieni (to w dawnych Chinach metafora roku), może nawet od kwietnia do października, …
Na zamontowanych specjalnie monitorach filmy. I to one są tutaj najważniejsze. A ponadto fragmenty chwilami nieco sfatygowanej (w końcu “grała”) scenografii i sporo plansz z dokładnymi opisami. Fotografie ukazujące powstawanie etiud, scenariusze, rysunki koncepcyjne, scenopisy – przykłady rozmaitych studenckich ćwiczeń, różnorodne sposoby podejścia do nich i ich wykonania. Animacja 25 powstała w zeszłym roku w związku z …
Chciał(a)bym coś takiego mieć w domu – częste słowa. Na dwa wielkie, barwne płótna przechodząc przez pomieszczenia Satyrykonu zwraca uwagę niemal każdy. To mały fragment. Sporo podobnych jest własnością LCK, kilka Michel Granger podarował przyjaciołom z Legnicy. Spontanicznych wielbicieli nieodmiennie zaskakują niepozbawione patosu tytuły obrazów i to, jak powstały. Malowanie czołgiem na legnickim, niegdyś wykorzystywanym głównie przez …
Tę bardzo smutną również dla Satyrykonu informację dostaliśmy dziś z Muzeum Karykatury w Warszawie. Żegnamy Grażynę Godziejewską Dotarła do nas niezwykle smutna wiadomość o śmierci naszej wspaniałej koleżanki Grażyny Godziejewskiej – starszego kustosza i wieloletniego kierownika Działu Naukowego Opracowywania Zbiorów Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego w Warszawie. Grażyna Godziejewska była absolwentką Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana …
Piękna, jak jej bohaterka… projekt Tomasz Broda, odlew Tomasz Ross Wiemy to już od dawna. Dla Piotra Gawrona, rekordzisty jeśli chodzi o ilość zaprojektowanych satyrykonowych medali, satyryk jest zawsze – najpiękniejszym z możliwych – błaznem. W tym roku, ten doskonale nam już znany osobnik nieustępliwie drąży rajskie jabłuszko. Pod postacią marnego robaczka czy jednak węża? …
Trudno zliczyć, czy od czasu, kiedy P. T. Selbit pierwszy raz przeciął kobietę na pół, ten klasyczny trick zyskał więcej wariantów czy nawiązań w satyrycznych rysunkach. U Popowa wyjątkowe jest to, jak łatwo kilka sfer rzeczywistości łączy. Patrząc na „Iluzjonistę” mniej już może myślimy o tym, do ukazywania czego sam temat jest, zdawałoby się, predestynowany. …
Twierdzić, że zdająca sprawę z różnorodności zainteresowań i pól działalności Mysyrowicza „wystawa karykatur i rysunków”, jest w istocie wystawą plakatu to nie tyle paradoks co truizm. Sam Artysta wielokrotnie podkreślał, że od plakatu się zaczęło, z plakatu wyrasta, z plakatem się łączy… Wspólną cechą zgromadzonych tu wszelkich rodzajów twórczości jest to, że nawet na najbardziej zatłoczonej prasowej …
W jego obrazach nasze codzienne, małe chwile nabierają wielkiego znaczenia. Człowiek ukazywany jest w najbardziej podstawowym rytmie – dnia i nocy, zjawisk atmosferycznych, pór roku. Wobec tego, co najważniejsze. Między duchem i ciałem, zmysłami i refleksją, życiem i sztuką, mikrokosmosem swego mieszkania, łóżka, krzesła i makrokosmosem. Można by patetycznie powiedzieć – w końcu u Popova …
