Gdyby nie SZPILE, nie byłoby podniecenia.
Gdyby nie SZPILE, nie mielibyśmy dystansu do świata.
Gdyby nie SZPILE , nie wiedzielibyśmy co nas uwiera.
Gdyby nie SZPILE, nie poczulibyśmy własnej wrażliwości.
SZPILE kłują, kaleczą i ostrzegają. SZPILE przypominają nam, że każdy z nas jest inny i ma prawo do własnych, nieskrępowanych myśli. Pierwszą Szpilkę włożył w systemowy zadek Eryk Lipiński. Nowe SZPILE w opuszki polskiej mentalności wbija SATYRYKON.
W tym roku laureatami zostali Robert Górski i Tymon Tymański. Pierwszy za to, że kąsa na wszystkie strony i nikomu nie odpuszcza, drugi za bycie szaleńcem, artystą i medium.
Laureatów wyłoniła Kapituła, w skład której weszli:
Artur Andrus – Przewodniczący
Rafał Bryndal
Sylwia Chutnik
Marek Przybylik
Łukasz Rostkowski L.U.C.
Grzegorz Szczepaniak
Nominowani byli:
1. Janek Koza – rysownik. Autor albumu „Wszystko źle”. W tym roku rozpoczął współpracę z „Polityką”, gdzie co tydzień punktuje absurdy rzeczywistości. Robi to w charakterystyczny, „niepoukładany” sposób, gdzie kreska rysunku jest pozornie chaotyczna. Treść natomiast lakoniczna i celna. Jan Koza zawsze trzyma poziom mimo tego, że zjawiska przez niego przedstawiane już dawno swój poziom utraciły.
2. Tymon Tymański – szaleniec, artysta, medium. Współprowadzi poranną audycję w Radiu Roxy. W tym roku odbyła się premiera filmu „Miłość” o scenie jassowej, której Tymon był prekursorem. Do tego wyszedł wywiad-rzeka o tym barwnym muzyku. Totalna rozwałka. W każdej dziedzinie: obyczajowej, artystycznej i życiowej.
3. Robert Górski – Kabaret Moralnego Niepokoju. Autor twórczy. Kąsa na wszystkie strony i nikomu nie odpuszcza. Dodatkowo za ostatni znakomity pomysł kabaretowe „Posiedzenie Rządu”
4. Jerzy Satanowski – za pomysł i przygotowanie spektaklu „Tuwim dla dorosłych” oraz jego kontynuację „Całujcie mnie wszyscy w odbiornik”.
5. Leonardo Di Caprio – za genialną rolę w „Wilku z Wall Street”.
6. Sławomir Mizerski – za regularne,bezpretensjonalne, obchwalanie kogo trzeba w stałym felietonie „Z życia sfer”oraz wieloletnie prowadzenie i zapisywanie rubryki Fusy Plusy i Minusy (Polityka).
7. Andrzej Mleczko – za niezwykły poziom utworów (gdziekolwiek się one pojawią ze szczególnym uwzględnieniem „Polityki”) utrzymywany niezwykle wysoko od lat
8. Michał Ogórek – za : patrz wyżej, a do tego za budzącą zazdrość i niespotykaną niestety już w mediach zwięzłość
9. Andrzej Poniedzielski – artysta w żadnej mierze niepowtarzalny. W dodatku wulkan… spokoju – jak mawia o nim Maria Czubaszek.
10. Nergal – twórca Behemotha. Bardzo dobrze wie, czego chce i nie boi się mówić tego, co myśli.
11. Wojciech Smarzowski – reżyser ciężko w ostatnim czasie pracujący i z uporem godnym sprawy wbijającym szpile w nasze grzeszne życie. „Drogówkę” nakręcił w 2012 roku, ale premierę miała w 2013. Gdy film był w kinach, pracował nad „Pod mocnym aniołem” wg prozy Jerzego Pilcha. Oba dzieła walą nas prosto w nos, bez pardonu, znieczulenia, czyli dokładnie zgodnie z ideą Szpil Satyrykonu.
12. Jan Klata – niepokorny dyrektor Narodowego Teatru Starego w Krakowie
13. Katarzyna Nosowska – nieopisanie charyzmatyczna, idąca wyłącznie własną drogą i jedyna taka artystka na świecie.
(źródło ego)